okugezyaz.blogspot.com

Bugün 20 Kasım Dünya Çocuk Hakları Günü. Biz çocukken yaşadığımız dünya ile bugünkü dünya arasında gözlemlediğim farkları tespit edeceğim. Burada düyamızın çok çok kötü bir durumda olduğu;  savaşlardan kaçan mülteci çocukların durumu, ortadoğuda ölen çocuklar, ülkemizdeki çocuk işçiler ve çocuk gelinler; konusuna değinmiyorum bile. Sıradan, normal, ortalama bir çocuğun eğitim sürecindeki değişiklikleri tespit ettim sadece... BİZ ÇOCUKKEN: İlkokul 5 , ortaokul 3, lise ise 3 yıldı ve okula başladıktan ta liseden mezun olana kadar sistem değişmezdi. Okul bizim için geleceğimizi çizeceğimiz bilim yuvası idi ve dersler boş geçmezdi, boş geçen derslerde kitap okunurdu, çocuklar evlerine gönderilmezdi. Biz çocukken evet öğretmenlerimiz disiplinliydi, tırnakların temizliğine, saçın derli toplu olmasına karışırlardı, geç gelince tek ayak üstünde bekletir ama  kız öğrencileri rencide edecek davranışlarda bulunmaz, mesela etek boyuna karışmazlardı. Öğretmenlerimiz bize ye...

Kitabın Künyesi: "KADINDAN KENTLER"  Murathan MUNGAN  Metis Yayınları  290 Sayfa Murathan MUNGAN’ın on altı kentte geçen, on altı kadın hikayesini anlattığı bir öykü kitabı olup, okuru adeta edebi anlamda bir Türkiye turuna çıkarmaktadır.  İlk hikaye İzmir’de  başlıyor, İzmir’in Kordon boyunda  uçarı bir neşeyle yürüyen Nurhayat orada aniden yaşadığı bir olay ile hayata bakış açısı bir anda değişiyor. Nurhayat, emin olduğu şeylerden aslında emin olmadığının farkına varıyor.  Bu hikaye ‘Emin Olma’  kavramına  bir gönderme niteliği taşıyor. Adana’da geçen hikayede ise Emine’nin gözünden bir zamanlar pek çok ortak yön bulduğumuz kişilerin, araya giren mesafeler ve geçen zamanın erozyonu ile nasıl uçurumlar açabildiğini ve yabancılaştığını görüyoruz. Bu hikayede yazar, Emine’nin iç sesinden sanata yönelik şöyle bir eleştiri de yapmış;  ‘ Konusunu, olaylarını, sonunu, her şeyini bildiği Madam Bovary’ yi yeniden okumak...